Let us Know our Mistakes: Let's Correct Them || మనం చేసిన తప్పులను తెలుసుకుందాం: వాటిని సరిదిధుకుందాం ||

ఒక గ్రామం లో నివసిస్తున్న కొడుకు కారు లో తన తల్లికోసం ఒక పువ్వుల బొ-కే కొనడానికి ఒక దుకాణం వద్ద ఆగి అడిగాడు. దుకాణ దారుడు రెండు వంద ల అడుగుల దూరంలోఒక బొ-కే షాప్ వున్నది అక్కడికి వేలండి అని చెప్పుడు. అతను తన కారు-లో నుండి దిగగానే ఒక యువతిని కాలి నడ-కన వెళ్లే బాటలో కూర్చోవడము గమనించుట ఆమె ఎందు కో ఏడుస్తున్నది. అతను ఎందుకు ఏడుస్తున్నవు అని ఆమెను అడిగాడు అప్పుడు ఆమె ఇలా సమాధానమిచ్చింది, “నేను నా కోసం ఎర్ర గులాబీలని కొనాలనుకుంటున్నాను అవి మా అమ్మకోసం. కానీ నా దగ్గర డబ్బులు 100 రుపాయలు మాత్రమే ఉన్నవి, గులాబీ బొ-కే ధర 165 రూపాయలు అంటున్నారు." ఆ వ్యక్తి నవ్వి, అన్నాడు, “నాతో రా పాప. నేను నీకు గులాబీ బొ-కే ను కొంటాను. అతను చిన్న అమ్మాయి కి ఆమె గులాబీలని కొనడానికి షాప్ లో యజమాని కి చెప్పుడు. కొంత సమయానికి షాప్ లో వ్యక్తి ఆ పాపకు ఎర్ర గులాబీ బొ-కే అందించుట. బొ-కే కొని ఇచ్చినా వ్యక్తి కారు స్టార్ట్ చేసి బయలు దేరుతుండగా ఆ పాప అతనితో నన్ను కూడా మా ఇంటి దగ్గర దించుతార అని అడిగినది. సరే అన్నాడు ఆ వ్యక్తి. కొంత దూరం వెళ్ళక ఒక్క నిమిషం ఆపండి ఇప్పుడే వస్తాను అని అన్నది. కారు ఆపగ ఆ పాప ఒక పూల బొ-కే ను ఒక సమాది పై వుంచి నమస్కరించక వచ్చి కార్లో కూర్చుంది. కారు నడుపు-తూ కారులోని వ్యక్తి పూల బొ-కే మీ అమ్మకు అన్నావుకాద! ఇక్కడ పెట్టి వచ్చావు ఏమిటి? అని అడిగాడు. అప్పుడు ఆ పాప అది మా అమ్మ సమాది అని చెప్పింది. ఒక్కసారిగా కారు బ్రేక్ వేశాడు. ఏమిటి మా ఇంటి దగ్గరే ఆగిందేంటి కారు మా ఇల్లు మీకు తెలుసా అని అడిగినది పాప. లేదు పాప అన్నాడు.

  పాప నడుస్తూ నడుస్తూ చూస్తుండగానే పాప మాయం అయినది. కారులోని వ్యక్తి ఏమీ అర్దం కాలేదు! కారు-ని పక్కన ఆపి కొంత సేపు ఆలోచించినాడు. అప్పుడు కారు-లో నుంచి వింత శబ్దములు వస్తున్నానని. ఎవరో ఇలా అంటున్నారు నీవు కారు నడి-పే అతి వేగం వల్లనే నేను చని పోయా! నా పాప అనాదగా బతుకుతుంది. ఒక రోజు నైట్ నీవు పికల దాక తాగి కారు నాడుపుకుంటూ వచ్చావు గురుతులేదా నీకు ఆరోజు నా జీతానికి చివర రోజు అయినది ఎందుకంటే. నీవు నన్ను కారు తో గుది వెల్ల కుండ కారు-ని వెనుకకు తీశావు "అప్పుడు నేను చావు బతుకు-లో వున్న నన్ను నా భర్త కాపడానకు వస్తే తనుకూడ నివళ్ళనే బలి అయ్యా-డు నీవు కారు-ని వెనుకకు తియ్యకుండ ముందుకు వెళ్ళి వుంటే మేము బ్రతికే వాళ్ళం అనుకుంట." ఆరోజు నీ వల్లనే నేను నా భర్త ఇద్దరం చనిపోయాం.

  మా పాప-ను కాపాడు అని ఆ కారులో ఎవరూ లేకుండా మాట్లాడుతున్న ధోని ఆగిపోయింది ఆగిపో గా. కారు ని పాప ఎక్కడ దిగిందో అక్కడ కారుని ఆపి ఆ దారిలో నడుచుకుంటూ వెళ్ళా-డు. దూరం గా ఒక ఇంటిలో పాప ఏడుపు వినిపించింది అటు వైపు నడచినాడు. అమ్మ నాన్న ఫోటో ముందు ఒక పాప ఏడ-వటం చూడడం జరిగింది. ఆ ఫోటో-ను చూడగా ఆరోజు నైట్ జరిగింది అంత ను గుర్తొచ్చింది అతనికి బయటకి వచ్చి నావల్లనే ఈ కుటుంబానికి అన్యాయం జరిగినదే అని పెద్దగా అరిచి యేడుస్తూ ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాడు.

ఇక పై మందు తగకూడదు.

అతి వేగం-గా కారు నడపకూడదు.

మా అమ్మ నాన్న ఈ పాప కి అమ్మ నాన్న కావాలి అనుకున్నాడు .

  ఆ వ్యక్తి ఇంటికి ఫోన్ చేసి తను చేసిన తప్పు గురించి మరియు జరిగినది అంతా చెప్పుడు. ఆ వ్యక్తి అమ్మ నాన్న ఆ పాప ఇంటికి వచ్చారు. అప్పుడు వారి అమ్మ నాన్న ఆ పాప-ను తీసుకురా మన ఇంటికి తీసుకొని పోదం అన్ని చెప్పి బయట నిలబడ్డారు. అప్పుడు ఆ వ్యక్తి నీ కోసం మీ పిన్ని బాబాయి వచ్చారు నిన్ను వారితో తీసుకొని వెళ్ళ తారూఅంట. వారు నిన్ను వారి పాప లా చూసుకుంటారు అంటున్నారు. పాప ఆనందించింది.

"ఇంతవరకు బాద లో వున్న ఆ పాప ఇప్పుడు ఆ కుటకుంభం-తో కలసి మెలిసి ఆనందం-గా జీవనం సాగింది."

నీతి: మనం చేసిన తప్పులను తెలుసుకుందాం. వాటిని సరిదిధుకుందాం.

The stolen money does not stay in our hands || దొంగలించిన సొమ్ము మనచేతిలో నిలవదు ||

పిచ్చివాడులవున్న ఒక అతను తన వద్ద ఉన్నదంతా అమ్మి ఒక ముద్ద బంగారం కొన్నాడు, దాన్ని తన ఇంటి వద్ద ఒక రంధ్రం లో పాత గోడ పక్కన పాతిపెట్టడము నేలలో రోజు దాన్ని చూసుకుంటూ వుండేవాడు, అతని రోజువారీ గా చూడడానికి వెళ్లేవాడు. పిచ్చివాడైన అతనికి ఒక పనివాడు వుండేవాడు, అతని పనివాడు పిచ్చివాడిని గమనించసాగాడు తరచుగా పాత గోడ పక్క కి వెళ్ళి రంధ్రం లో వున్న బంగారం చూడ-టం గమనించ సాగాడు పనివాడు. పతిరోజు స్పాట్‌కు వెళ్లి అతని కదలికలను గమనించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు పనివాడు.

   పనివాడు వెంటనే కనిపెట్టాడు దాచిన బంగారం కలిగిన నిధి రహస్యం, మరియు తవ్వి, బంగారు ముద్ద వద్దకు వచ్చి దాన్ని దొంగలించారు పనివాడు. పిచ్చివాడుగా కనిపించే నిధి ఓనర్ తను రోజు మాదిరిగానే రంధ్రం లో వున్న నిధి కోసం వచ్చాడు, అక్కడ నిధి లేదు, రంధ్రం ఖాళీగా ఉందని గమనించుట తరువాత అతను జుట్టు ను చిరిపివేయడం మరియు బట్టలు చించుకోవటం బిగ్గరగా అరవటం చేయడము ప్రారంభించడం జరిగింది. తన ఇంటి పొరుగువారు అందరు చూస్తున్నారు, వారిలో ఒకరు అతను దుఃఖం-తో బాదపడటం చూసిన తరువాత , కారణం తెలుసుకున్నాడు, "అలా దుఃఖించకు అని ప్రార్థించినాడు మరియు ఓదార్చారు, నీవు ఏడవకు నీవు వెళ్లి ఒక రాయిని తీసుకొని, దాన్ని రంధ్రం-లో ఉంచండి తరువాత నీవు బంగారం నిధి వున్నప్పుడు ఏవిధం గా చేశారో అలాగే చేయండి, బంగారం ఇంకా అక్కడే ఉందని అని. మీకు అదే సేవ ను కొనసాగించండి అప్పుడే బంగారం నిధి దొంగిలించిన వారు బయటకు వస్తారు అని చెప్పుడు ఎందుకంటే నీవు ఇక్కడ నిధి వుంచిన సంగతి నీకు నాకు ఆ దొంగవాడికి తప్ప ఎవరి-కి తలవలేదు కదా.

  చాలా రోజులు అలాగే చేస్తూ వచ్చినాడు అతను. ఒక రోజు తన రోజువారీ-గా చూడడానికి వెళ్ళ డు. అప్పుడు తన పనివాడు రంధ్రం-లో పాత గోడ పక్కన వెతుకుతున్నాడు. అప్పుడు అర్దం అయినది నిధి ని దొంగలించింది నా పనివాడే అని, వాడిని పట్టుకొని రాజు వద్దకు పద అన-గానే తన యజమాని కాళ్ళు పట్టుకొని తను దొంగిలించబడిన బంగారం తిరిగి ఇచ్చేస్తాను అన్నాడు.

నీతి : ఎట్టి పరిస్థితిలో కూడా దొంగతనం చేయరాదు. పరుల సొమ్ము పాము వంటిది అది ఎప్పుడైనా కరవ వచ్చు.  దొంగిలించే సొమ్ము మన-చేతిలో నిలవదు.

SAND AND STONE || ఇసుక మరియు రాయి ||

 ఈ కథలో  ఇద్దరు స్నేహితులు ఎడారి గుండా వెళుతున్నారు.  కొంత సమయం ప్రయాణించారు ఆ ప్రయాణంలో వారికి వాగ్వాదం జరిగింది అప్పుడు ఒక స్నేహితుడు మరొకరి ముఖం చంప మీద కొట్టాడు. ఆ ఒకటి చెంపదెబ్బ తగిలిన వారు గాయపడ్డారు, కానీ ఏమీ మాట్లాడకుండా, ఇసుకలో ఇలా వ్రాశారు: “ఈ రోజు చాలా మంచి మరియు ఉత్తమమైన రోజు నా స్నేహితుడు నా ముఖం మీద చెంపదెబ్బ కొట్టాడు.” వారు నీటి జాడ కోసం కనుగొనే వరకు నడుస్తూనే ఉన్నారు, చాలా దూరం ప్రయాణం చేయగా అప్పుడు వారు అక్కడ స్నానం చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు. అనుకోకుండా చెంపదెబ్బ కొట్టిన వ్యక్తి బురదలో కూరుకుపోయాడు మునిగిపోవడం ప్రారంభింఅయినది, కానీ తన స్నేహితుడు బురదలో మునిగిపోవటం చూసి అతన్ని రక్షించాడు. స్నేహితుడు చాలా జాగర్తగా చూసుకున్నాడు తను కోలుకున్న తర్వాత, తన స్నేహితుడు ఒక రాయిపై ఇలా వ్రాశాడు: "ఈ రోజు నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్ నా ప్రాణాన్ని కాపాడాడు."

అతని ప్రాణ స్నేహితుడు చెంపదెబ్బ కొట్టినా కూడా తన ప్రాణాలు కాపాడాడు, "నేను నిన్ను బాధపెట్టిన తర్వాత, నువ్వు ఇసుకలో రాశావు, ఇప్పుడు నేను ఒక రాయిపై వ్రాస్తున్నాను, ఎందుకు?" అని అతని స్నేహితుడు అడిగాడు, అప్పుడు మరో స్నేహితుడు ఇలా జవాబిచ్చాడు: “ఎవరైనా మనల్ని బాధపెట్టినప్పుడు, దానిని ఇసుకలో రాయాలి గాలి వచ్చిన్నపుడు దానిని తుడిచివేయగలదు. కానీ, ఎవరైనా మనకు ఏదైనా మంచి చేస్తే, మనం దానిని ఎప్పటికీ చెరిపివేయలేని రాతిలో దానిని చెక్కాలి. ఎదుకంటే దానిని గాలి తుడిచివేయలేదు". 

మీ బాధలను ఇసుకలో వ్రాయడం మరియు మీ ప్రయోజనాలను రాయిలో చెక్కడం నేర్చుకోండి

No one believes a liar || అబద్ధాలకోరును ఎవరూ నమ్మరు ||

 

 ఒకప్పుడు ఒక కొంటె కుర్రాడు ఒక కొండ ప్రాంతం మద్య గ్రామంలో నివసించాడు. ఒకరోజు అనుకున్నాడు తన తోటి-గ్రామస్థులను అటపటంచాలి అనుకున్నడు సరదాగా గడపాలి అని నిర్ధారణకి వచ్చాడ. ఎత్తైన రాతిపై నిలబడి, "సింహం! సింహం! రండి, నన్ను రక్షించండి" అని తన స్వరంతో అరిచాడు. గ్రామస్తులు కేకలు విని పరుగున వచ్చి అతనికి సహాయం చేశారు. కానీ వారు అక్కడికి చేరుకున్నప్పుడు, వారు ఏటువంటి సింహాన్ని చూడలేదు బాలుడు సరిగ్గానే ఉన్నాడు. ఆ బాలుడు గ్రామస్తులను చూసి నవ్వుతూ, “లేదు సింహం అని చెప్పిను రదా కోసమే చేశాను’’ అన్నారు. 

దీంతో గ్రామస్తులు తీవ్ర ఆగ్రహం వ్యక్తం చేసి ఆగ్రహంతో తనని అరిచి వెెెళ్లి పోయారు. 

కొన్ని రోజుల తర్వాత బాలుడు మొదటి సారి మాదిరిగా పునరావృతం చేశాడు. మళ్లీ గ్రామస్థులు అతడిని రక్షించేందుకు వెళ్లారు మళ్లీ మోసపోయారు. ఇకపై అతడిని చూసి మోసపోకూడదని నిర్ణయించుకున్నారు. 

దురదృష్టవశాత్తు, ఒక రోజు, సింహం నిజంగా అక్కడికి వచ్చింది. ఇప్పుడు బాలుడు "సింహం! సింహం! అని అరిచాడు

 అతను ఎంతో బిగ్గరగా కెకలు పెట్టిన ప్రయోజనం లేదు". కానీ అతనికి సహాయం చేయడానికి ఎవరూ రాలేదు.

 సింహం బాలుడిపై దాడి చేసింది. బాలుడు తనను తాను రక్షించుకోవడానికి చాలా కష్టపడ్డాడు కానీ కొన్ని నిమిషాల్లో,

మృగం అతన్ని చంపింది.

 కాబట్టి, అబద్ధాలు చెప్పడం మంచిదికాదు. 

Let's worship what we do || మనం చేసే పనిని ఆరాధిద్దాం ||

  ఒకరోజు శీతాకాలంలో  ఎండ సమయంలో, ఒక గొల్లభామ వెచ్చని ఎండలో ఉండి ఎండని ఆస్వాదిస్తుంది. కానీ అది ఇలా అనుకు న్నది నాకు చాలా ఆకలిగా ఉంది, ఎందుకంటే నిన్న రాత్రి నుండి నేను ఏమీ తినలేదు కదా అందుకు అనుకుంట. దాని పక్కగుండా వేలుతున ఒక వ్యక్తికి  గొల్లభామ తన మనస్సులో అనుకున్న విశయం వినపడింది అతనికి జంతువుల భాష తెలుసు అనుకంట. ఆచర్యపోయాడు, యలాగైన అతను తన ఆకలిని తీర్చడానికి ఏదైనా వెతకాలని అనుకోని చూశాడు. అకస్మాత్తుగా, అతనికి కొన్ని చీమలు కనిపించాయి అవి ధాన్యాలను వాటి రంధ్రంలోకి ఒకోక్క  చిమ తీసుకువెళుతుంది. అతను చీమల దగ్గరకు వెళ్లి వినయంగా అడిగాడు, "దయచేసి, మీరు నా కోసం కొన్ని గింజలు విడిచిపెట్టగలరా అని వేడుకున్న డు వాటితోటి ఇలా అన్నాడు గొల్లభామ నిన్నటి నుండి ఏమీ తినలేదు. కాబట్టి, నేను దానికోసం అడిగాను ఆకలితో చనిపోతుంది." చీమలలో ఒక చీమ మిడతను అడిగింది, "నీవు వేసవి అంతా ఏం చేస్తున్నావు మీరు శీతాకాలం కోసం ఆహారాన్ని నిల్వ చేయలేదా?"

  గొల్లభామ బదులిచ్చింది, "నిజంగా చెప్పాలంటే, నేను వేసవి అంతా పాటలు పాడుతూ గడిపాను.

 నేను దేనినీ నిల్వ చేయలేక పోతున్న ఎందుకో అర్థం కావటం లేదు."

 చీమ చిరునవ్వు చిందిస్తూ, "అయితే చలికాలం వేలిపోయెవరకు నాట్యం చేయండి" అని వ్యాఖ్యానించింది. గొల్లభామ  బుంగమూతి పెట్టుకొని వెళ్లిపోయింది. 

నీతి: 

అందుకే మనం చేయవలసినటువంటి పనిని మనం మరిచిపోకూడదు చీమల గురించి మనం ఎంతో నేర్చుకోవాలి వాటిలాగా క్రమశిక్షణ నేర్చుకోవాలి దాచుకునే గుణం నేర్చుకోవాలి రేపటి కోసం ఇప్పుడే ఆలోచించాలి అనే విషయాలను మనం చీమల నుంచి మనం నేర్చుకోవాల్సినటువంటి సమాచారం.

  

Hare and The Tortoise || కుందేలు మరియు తాబేలు ||

ఒక కుందేలు ఇతరులను ఎప్పుడు హేళన చేసుతు మాటలాడేది. ఒకసారి ఆ కుందేలు అడవిలో ఒక సరస్సు దగ్గర తిరుగుతోంది. అకస్మాత్తుగా కుందేలు ఒక తాబేలును చూసి వెక్కిరించిది కుందేలు ఇలా అన్నది.  - "తొందరపడండి, స్పీడ్గా నడిచేరు అని హేళన చేసింది! మీకు జీవితం చాలా నీరసంగా అనిపించలేదా? కొన్ని గజాలునడవటానికి? నేను నీవు నడిచే సమయానికి  సరస్సు అవతలి వైపుకు పరిగెత్తగలను ఆనింది." తాబేలు ఆటపట్టించినట్లు భావించి, కుందేలును నాతో రేసులో పాల్గొనడానికి ధైర్యం చేస్తావా ఆనింది తాబేలు. కుందేలు సరే నేను సిద్ధం గా వున్నాను. రేసు  జరగతనికి నిర్ణీత లక్ష్యాని నిర్ణయించుకున్నారు. కుందేలు నవ్వుతూ నేనేలే ఈ రేస్ లో గెలిచేది.  కొన్ని నిమిషాల్లో కుందేలు దూరంగా కనిపించకుండా పోయింది. "ఇది ఎంత ఫన్నీ రేస్!" కుందేలు తనలో తాను ఇలా అన్నాది, "నేను ఇప్పటికే సగం మార్గంలో ఉన్నాను. కానీ చాలా చల్లగా ఉంది; వెచ్చని సూర్యరశ్మిలో ఎందుకు నిద్రపోకూడదు?" అనుకుంది. తాబేలు స్థిరంగా నడవసాగింది నడక అపలేదు. కొద్దిసేపటిలో, తాబేలు నిద్రిస్తున్న కుందేలును దాటి వెళ్ళింది. కుందేలు అనుకున్నదే తడవుగా నిద్రపోయింది. చివరికి మేల్కొన్నప్పుడు చూసింది చుట్టుపక్కల ఆశ్చర్యపోయి తనలో తాను ఇలా అన్నాడు, "అలా ఎక్కడా చూసిన తాబేలు నిట్టూర్పు కూడా లేదు దురముగా; నేను బాగా ట్రోట్ చేసి రేసును పూర్తి చేస్తాం అనుకుంది" కుందేలు లక్ష్యం వైపు పరుగెత్తింది. జంతువులన్నీ తాబేలును ఉర్రూతలూగించడం చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు ఒక నిమిషం ముందు వచ్చివుంటే బాగుండె అనుకుంది కుందేలు. కుందేలు నిజంగా ఎంతగానో సిగ్గుపడడింది!

నీతి: ఎవరిని తక్కువ అంచనా వేయకూడదు. 

Our bad thoughts destroy us || మన చెడు ఆలోచనలు మనల్ని అంతం చేస్తాయి ||

ఒక రాత్రి, ముగ్గురు దొంగలు ఒక ధనవంతుని ఇంట్లో నుండి చాలా డబ్బు దొంగిలించారు. వాళ్ళు డబ్బులు అంతను ఒక సంచిలో పెట్టుకుని అడవికి వెళ్ళారు. వారికి చాలా ఆకలిగా అనిపించింది. కాబట్టి, వారిలో ఒకరు ఆహారం కొనడానికి గ్రామంలోకి వెళ్లారు. మిగతా ఇద్దరు డబ్బు సంచి చూసుకునేందుకు అడవిలోనే ఉండిపోయారు. ఆహారం కోసం వెళ్లిన దొంగకు ఓ చెడు ఆలోచన వచ్చింది. ఓ హోటల్‌లో భోజనం చేశాడు. తర్వాత వారి ఇరువురికీ ఆహారం కొన్నాడు అడవిలో తన ఇద్దరు సహచరులకు. ఆహారంలో  విషాన్ని కలిపాడు. అతను అనుకున్నాడు, “ఆ ఇద్దరు ఈ విషపూరితమైన ఆహారం తిని చనిపోతారు. అప్పుడు నేనే డబ్బు మొత్తం డబ్బు మొత్తం నాకే కదా అనుకున్నాడు.” ఇంతలో, అడవిలో ఉన్న ఇద్దరు దుర్మార్గులు తిరిగి వచ్చిన తమ సహచరుడిని చంపాలని నిర్ణయించుకున్నారు. వాళ్ళు ఆ డబ్బును ఇద్దరికీ పంచుతారని అనుకున్నాడు. ముగ్గురూ దుర్మార్గులు పురుషులు వారి క్రూరమైన ప్రణాళికలను అమలు చేశారు. ఆహారం తెచ్చిన దొంగ డబ్బు అంతా తనకే కావాలని వచ్చాడు విషపూరిత ఆహారంతో అడవికి. అడవిలో ఉన్న ఇద్దరు వ్యక్తులు అతన్ని కొట్టి చంపారు. అప్పుడు ఆహారం తెచ్చిన్న  దొంగని. విషపూరితమైన ఆహారం తిని అడవిలో వున్న మిగతా ఇదరు చనిపోయారు. ఈ విధంగా, ఈ దుష్ట వ్యక్తులు చెడు ఆలోచనలను కలిగి వుంటే ఇటువంటి ముగింపును ఎదుర్కొవాలసివస్తుంది.

నీతి: చెడు ఆలోచనలు ఎంతటి వారిని అయినను  అంతం చేస్తాయి. 

Farmer and his sons || రైతు మరియు అతని కుమారులు ||

ఒక రైతుకు ఐదుగురు కొడుకులను కలిగి వున్నాడు. వారు బలంగా వున్నాడు మరియు కష్టపడి పనిచేసేవారు. అయితే వారితో ఎప్పుడూ గొడవ పడుతూ పడేవారు ఒకరి కోకరు. కొన్నిసార్లు, వారు కోతుకునేవారు కూడా. రైతు కొడుకులు గొడవలు ఆపాలని కోరుకున్నాడు మరియు ప్రయత్నం చేశాడు. వారు శాంతియుతంగా జీవించాలని కోరుకున్నాడు. సాదాసీదా సలహాలు లేదా తిట్టడం లేదు ఈ యువకులపై చాలా ప్రభావం చూపుతుంది. తన కొడుకులు ఐక్యంగా ఉండాలంటే ఏం చేయాలో రైతు ఎప్పుడూ ఆలోచించేవాడు. ఒకరోజు అతనికి సమాధానం దొరికింది సమస్యకు. అందుకే తన కొడుకులందరినీ పిలిచాడు. అతను వారికి కర్రల కట్టను చూపించాడు మరియు "మీలో ఎవరైనా ఈ కర్రలను కట్ట నుండి వేరు చేయకుండా ఇరగగొట్టాలని నేను కోరుకుంటున్నాడు" అతను. ఐదుగురు కొడుకుల్లో ఒక్కొక్కరు ఒక్కోలా ప్రయత్నించారు. వారు తమ పూర్తి శక్తిని మరియు నైపుణ్యాన్ని ఉపయోగించారు. కానీ ఏమీ లేదు వారు కర్రలను ఇరగగొట్టలేకపోయారు. అప్పుడు వృద్ధుడు కర్రలను వేరు చేసి ఒక్కొక్కటి ఇచ్చాడు విరగడానికి ఒక్క కర్ర చాలు. వారు కర్రలను సులభంగా విరిచారు. వారి నాన్న గారు అన్నాడు, “ఒక్క కర్ర అనేది బలహీనంగా ఉంది. అలో కర్రలని కట్టి ఉంచితే  మాత్రం అది చాలా బలంగా ఉంటుంది కర్రల కట్ట. అలాగే, మీరు ఐక్యంగా ఉంటే మీరు బలంగా ఉంటారు. మీరు విడి విడిగా వుంటే మీరు  బలహీనులవుతారు.  

నైతికత: ఐక్యంగా వున్న చేతి వెళ్ళు  మనకు ఏదైనా బరువు మోయటానికి సహకరిస్తాయి. మన చేయి ఒకొక్క విడి విడి వెళ్ళు ఏబరువును మోయలేవు. అందుకే ఐకమత్యమే మాహాబలం అన్నారు పెద్దలు.  

If We Want to do Something Bad to Someone, We Have to do it Ourselves in Some form || ఒకరికి చెడు చేయాలని అనుకుంటే ఏదో ఒక రూపంలో మనమే ఆ చెడు అనుబవించాలి ||

గొర్రెలను ఆహారంగా తినాలి అన్ని ఒకరోజు తోడేలుకు గొర్రె చర్మం దొరికింది గొర్రెల కాపరి మండలో చేరింది. తోడేలు గొర్రె చర్మంతో కప్పుకొని లోకి ప్రవేశించింది పొలంలో మేస్తున్న గొర్రెల మందను చూసింది. తోడేలు ఇలా అనుకున్నది, “గొర్రెల కాపరి గొర్రెలను కాంచతో మూసేస్తాడు సూర్యాస్తమయం తర్వాత. రాత్రి పూట లావుగా ఉన్న గొర్రెతో పారిపోయి తింటాను అనుకుంది తోడేలు. గొర్రెల కాపరి గొఱ్ఱెలను కాంచలో మూసేసి వెళ్లిపోయే వరకు అంతా బాగానే జరిగింది. తోడేలు ఓపికగా ఎదురుచూసింది రాత్రి ముందుకు సాగడానికి మరియు చీకటిగా పెరగడానికి. అయితే అప్పుడు ఊహించనిది జరిగింది. ఒక గొర్రెల కాపరి యొక్క సేవకులు కంచలోకి ప్రవేశించారు. లావుగా ఉన్న గొర్రెను తీసుకురావడానికి అతని యజమాని అతన్ని పంపించాడు భోజనం కోసం. అదృష్టం కొద్దీ, సేవకుడు గొర్రె చర్మంతో ఉన్న తోడేలును ఎత్తుకున్నాడు. ఆ రాత్రి గొర్రెల కాపరి మరియు అతని అతిథులు భోజనం కోసం తోడేలును గొర్రె అనుకోని దానిని అరగించారు.

నీతి: ఒకరికి చెడు చేయాలని అనుకుంటే ఏదో ఒక రూపంలో మనమే ఆ చెడు అనుబవించాలి

Tenali Ramakrishna who caught the thief || దొంగను పట్టించిన తెనాలి రామకృష్ణ ||

ఒకరోజు, ఒక ధనిక వ్యాపారి తెనాలి రామకృష్ణ వద్దకు వచ్చాడు. అతను తెనాలి రామకృష్ణతో, “నా ఇల్లులో ఏడుగురు సేవకులున్నారు. వారిలో ఒకరు నా విలువైన ముత్యాల సంచిని దొంగిలించారు. దయచేసి దొంగను కనుక్కోండి. కాబట్టితెనాలి రామకృష్ణ ధనవంతుని ఇంటికి వెళ్ళాడు. అతను ఏడుగురు సేవకులను ఒక గదిలోకి పిలిచాడు. అతను ఒక ఇచ్చాడు వాటిలో ప్రతిదానికి కట్టుబడి ఉండండి. అప్పుడు అతను, “ఇవి మాయా కర్రలు. ఇప్పుడే ఈ కర్రలన్నీ పొడవుతో సమానం. వాటిని మీ దగ్గరే ఉంచుకుని రేపు తిరిగి ఇవ్వండి. ఇంట్లో దొంగ ఉంటే.. అతని కర్ర రేపు ఒక అంగుళం పొడవు పెరుగుతుంది. ముత్యాల సంచి దొంగిలించిన సేవకుడు భయపడ్డాడు. అతను అనుకున్నాడు, “నేను ఒక ముక్కను కత్తిరించినట్లయితే నా కర్ర నుండి అంగుళం, నేను పట్టుబడను." అందుకని కర్రను కోసి ఒక అంగుళం పొట్టిగా చేసాడు. మరుసటి రోజు తెనాలి రామకృష్ణ సేవకుల నుండి కర్రలను సేకరించాడు. అతను ఒక సేవకుని కర్రను కనుగొన్నాడు ఒక అంగుళం తక్కువగా ఉంది. తెనాలి రామకృష్ణ అతని వైపు వేలు చూపిస్తూ, "ఇడిగో దొంగ" అన్నాడు. ఆ సేవకుడు తన నేరాన్ని అంగీకరించాడు. ముత్యాల సంచి తిరిగి ఇచ్చాడు. అతన్ని జైలుకు పంపారు తెనాలి రామకృష్ణ.

నీతి: దొంగతనం చేస్తే ఎపుడైనా సరే దొరుకిపోతం దొంగతనం చేసినపుడు దొరకక పోయిన ఏదో 

         ఒక సమయంలో దొరుకుతారు.  

We Must Understand the Feeling of Doubt || అనుమాన పెనుభూతం మనం గ్రహించాలి ||

 

ఒక రాజ్యంలో రాజు మరియు మంత్రి వారి సైన్యం కలిసి నగరాన్ని చుట్టుముట్టారు. వారు సామాన్యులైన ప్రజల సంక్షేమం కోసం తనిఖీలు చేయాలి అని పూనుకున్నారు. ఆనగరం ఒక నది ఒడ్డున వున్నది. వారు విచారంగా ఉన్న మత్స్యకారుడిని చూశారు, ఏమిటి అలా వున్నావు అని అడిగారు, అతను అన్నాడు "ఇప్పటి వరకు ఎటువంటి చాపలు పట్టుకోలేదు సార్, అని సమాదానం ఇచ్చారు. సరే పడవ నదిలోనికి పోనీవు, వెళ్ళిన తరువాత రాజు గారు ఇలా అన్నారు- నువ్వు వల విసురు చేప పడిన-పడకున్న నీకు నేను ఒక బంగారు నాణెం ఇస్తాను అని చెప్పి మంత్రి గారికి ఇవ్వమని అన్నారు.    

వల విసిరాడు వలలో ఏదో చిక్కుకుంది అది ఎంత లాగిన ఒకరివాళ్ల కాదు అనిబావించి, మరొక ముగ్గురు అవసరం రండి అన్నాడు. వల విప్పి చూడగా అది చేప కాదు ఒక చెక్క పెట్టె. దానిని తెరిచి చూడగా,  యువతి మృతదేహం కనిపించింది. ఆమె గొంతును కోసి ఉండటం చూశారు. 

  "నా రాజ్యంలో హత్యలు అత్యంత క్రూరమైన నేరాలు జరుగుతున్నాయ అని ఎవరు చేసి వుండవచ్చు." అని అరిచాడు మంత్రిగారు. "నాలుగు రోజుల్లో హంతకుడిని పట్టుకో. లేదంటే నేను నిన్ను ఉరితీస్తాను, అని ఆజ్ఞాపించారు రాజు గారు. మంత్రిగారు అన్నారు" "అసాధ్యమైన పని రాజుగారు." అని చెప్పి ముగించాడు. మంత్రి గారు తన ఇంటికే పరిమితమయ్యాడు నాలుగు రోజులు ముగిసినవి. నాలుగో రోజు ఉరిశిక్షకు హాజరు అయ్యాడు మంత్రి గారు. 

అమ్మాయిని చంపిన వారిని మంత్రిగారు పాటుకోలేక పోయారు అని అందుకోసం రాజుగారు-మంత్రిగారికి ఉరిశిక్ష  కరారు చేశారు అన్న విషయం రాజ్యం మొత్తం తెలిసిపోయినది. ఉరితీయటకు సాక్ష్యాలుగా పౌరులు ఆహ్వానించబడ్డారు.  

పరంజా ఏర్పాటు చేశారు. అమ్మాయిని చంపిన వారిని  పాటుకోలేక పోయిన మంత్రి తన ప్రాణాలను వదులుకోవడాన్ని చూడటానికి ప్రజలు పెద్ద సంఖ్యలో గుమిగూడారు. ఒక అందమైన యువకుడు గుంపులోంచి పైకి రావడంతో ఒక్కసారిగా కలకలం రేగింది. "నేను ఆమెను చంపాను," అతను అరిచాడు, "నేను ఆమె గొంతు కోసి ఆమె మృతదేహాన్ని నదిలో పడవేసాను."

రాజుగారు నేరం మరియు నేరాన్ని అంగీకరించే ముందు వృద్ధుడైన మరొక వ్యక్తి ముందుకు వచ్చి, "అతను కాదు. రాజుగారు , ఆమెను హత్య చేసింది నేనే. సరైన నిందితుడిని నేనే నన్ను ఉరితీయండి" అని చెప్పాడు.

ఇది గమ్మత్తైన పరిస్థితి అనిపించింది రాజుగారికి. ఇద్దరు వ్యక్తులు హత్యను అంగీకరించారు మరియు పరంజాపై ఉరి వేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు! రాజుగారు  మంత్రిని వదిలేశారు. సులువైన పరిష్కారం దొరక్క  రాజు  ఆదేశించాడు. "ఇద్దరినీ ఉరి తీయండి." "మీరు చేయలేరు అని," మంత్రి గట్టిగా చెప్పాడు. "హంతకుడు ఒక్కడే, ఒకవేళ ఉంటే, తగిన రుజువు లేకుండా నిర్దోషిని లేదా ఎవరినైనా ఉరితీయడం అన్యాయం అన్నాడు."

రాజు విషయాన్ని గమనించి, న్యాయ సిద్ధాంతాల ప్రకారం విషయాన్ని నిర్ణయించమని మంత్రిని కోరాడు.  ఇరువురిని చెరో గదిలో వుంచారు. మొదటగా "ఆమెను ఎందుకు హత్య చేసావు?" రాజుగారు ఒక గదిలో ఉన్న వృద్ధుడిని అడిగాడు.

"నేను అలా చేయలేదు. చాలా చిన్న వయస్సు అయిన యువకుడి జీవితాన్ని కాపాడాలని నేను కోరుకున్నాను. వయస్సు అయిపోఐన నేను ఏదో ఒక రోజున చనిపోతాను," అని అతను తన మనస్సు లోని విషయాని మరియు సత్యాన్ని వెల్లడించాడు.

యువతిని హత్య చేయడానికి గల కారణాన్ని మరో గదిలో వున్న ఆ యువకుడికి రాజు చెప్పడంతో అతను విరుచుకుపడ్డాడు. "ఆమె నా భార్య, నాకు చాలా ప్రియమైనది. ఒక రోజు, ఆమె ఆపిల్ తినాలని కోరికను వ్యక్తం చేసింది. నాకు యాపిల్స్ కావాలి అని చేపింది.

ఇది సరైన సీజన్ కానందున అందుబాటులో ఎటువంటి యాపిల్స్ తోటలు కాని యాపిల్స్ కాని లేవు." "కానీ నేను ఆమెను చాలా ప్రేమగా ప్రేమించాను గనుక." ఆమెకోసం చాలా ప్రయతనం చేశాను, "నేను యాపిల్స్ కోసం హిమాచల్ రాస్ట్రం అయిన సిమ్లా సిటీకి వెళ్ళి పండ్లను పొందడానికి చాలా రోజులు ప్రయాణించాను. నేను ఆమెకు మూడు ఆపిల్లను అందించాను. 

ఆమె టేబుల్ మీద ఉంచింది."

"అప్పుడు ఏమైంది?" అడిగాడు రాజుగారు.

"నేను నా దుకాణంలో కూర్చున్నాను, ఒక వ్యక్తి అరుదైన పండు, యాపిల్‌తో ఆడుకోవడం చూశాను. అతను దానిని ఎలా పొందాడో తెలుసుకోవాలనుకున్నాను? నేను" అన్నాడు యువకుడు. "ఇంటికి తిరిగి వచ్చాను. టేబుల్ మీద నాకు రెండు యాపిల్స్ మాత్రమే కనిపించాయి. నేను నా భార్యను అడిగితే, మూడవది ఎక్కడికి పోయిందో తనకు తెలియదని ఆమె చెప్పింది అది అబద్ధం అనుకున్నాను.

మోసం చేసినట్లు భావించి, నేను ఆమె గొంతు కోశాను; ఆమె శరీరాన్ని ఒక చెక్క పెటేలో ఉంచి నదిలోకి విసిరాను." "ఇప్పుడు నీకు పశ్చాత్తాపం ఉందా" అని అడిగాడు రాజుగారు.

"నేను పశ్చాత్తాపంతో చనిపోతున్నాను మరియు నిజంగా చనిపోవాలనుకుంటున్నాను," యువకుడు గట్టిగా అరిచాడు. "నా చిన్న కొడుకు పరిగెత్తుకు వచ్చి నాతో చెప్పాడు, ఆతరువతే నేను నా తప్పును తెలుసుకో గలిగాను. "నాన్నా",  "ఒక వ్యక్తి నా చేతిలో నుండి ఆపిల్ లాక్కున్నాడు. నేను దానిని తిరిగి అడిగాను, కానీ అతను దానితో ఆడుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు." "నేను నా అమాయకపు భార్యను తప్పుడు అనుమానంతో హత్య చేసాను. నేను దోషిని, నన్ను ఉరి తీయండి" అని యువకుడు ఏడ్చాడు.

రాజుగారు మనస్సులో అనుకున్నారు క్షణికావేశం లో మనం ఎన్నో తప్పులు చేస్తుంటాం. ఒకరికి శిక్ష విదించేతప్పుడు శిక్ష అనుబవించే వారు నిజంగా తప్పు చేశారా లేదా గ్రహించాలి.  

The villager and the glasses || గ్రామస్థుడు మరియు కళ్లద్దాలు ||

 

ఒక గ్రామంలో గ్రామస్థుడు ఉన్నాడు. అతను నిరక్షరాస్యుడు. అతనికి చదవడం, రాయడం తెలియదు. తరచుగా చూసేవాడు అతను పుస్తకాలు లేదా పేపర్లు చదవడానికి కళ్లద్దాలు ధరించిన వ్యక్తులును. అతను అనుకున్నాడు, “నాకు కళ్లద్దాలు ఉంటే, నేను కుడ ఈ వ్యక్తుల వలె చదవగలను అని అనుకుునే వాడు. నేను పట్టణానికి వెళ్లి నా కోసం ఒక జత కళ్లద్దాలు కొనాలి అని తన మనస్సులో అనుకున్నాడు. అలా ఒకరోజు ఒక పట్టణానకి  వెళ్ళాడు. అతను ఒక కళ్లద్దాల దుకాణంలోకి ప్రవేశించాడు, అతను దుకాణదారుని అడిగాడు చదవడానికి ఒక జత కళ్లద్దాలు కావాలి అన్నాడు. దుకాణదారుడు అతనికి వివిధ జతల కళ్లద్దాలు చుపించాడు మరియు వాటితో పాటు పుస్తకం ఇచ్చడు చదవడానికి. గ్రామస్థుడు కళ్లద్దాలన్నీ ఒక్కొక్కటిగా ప్రయత్నించాడు. కానీ అతను ఏమీ చదవలేకపోయాడు. అతను ఆ కళ్లద్దాలన్నీ తనకు పనికిరావని దుకాణదారునికి చెప్పాడు. దుకాణదారుడికి సందేహాం కలిగింది. తర్వాత పుస్తకంవైపు చూశాడు. అది తలకిందులైంది! అది చూసిన దుకాణదారుడు  తలకిందులైంది అని చెప్పాడు,

 "బహుశా మీకు ఎలా చదవాలో తెలియకపోవచ్చు." అని దుకాణదారుడు అన్నాడ. అప్పుడ గ్రామస్థుడు, “లేదు, నేను చదవాలి, ఇతరులలాగే చదవగలిగేలా కళ్లద్దాలు కొనాలనుకుంటున్నాను. కానీ నేను ఈ కళ్లద్దాల్లో దేనితోనూ చదవలేక పోతున్న" దుకాణదారుడు తన నవ్వును నవ్వకుండ నియంత్రించుకున్నాడు. అతను తన నిరక్షరాస్యుడైన కస్టమర్ యొక్క నిజమైన సమస్యను తెలుసుకున్నాడు.

అతను గ్రామస్థునికి వివరించాడు, “నా ప్రియమైన మిత్రమా, మీరు చాలా తెలివితక్కువవారుగా కనిపిస్తున్నరు. కళ్లద్దాలు సహాయం చేయవు చదవడానికి లేదా వ్రాయండానికి. మేము మీకు మంచిగా చూడడానికి మాత్రమే సహాయం చేస్తాము. అన్నింటిలో మొదటిది, మీరు చదవడం నేర్చుకోవాలి మరియు వ్రాయడం నేర్చుకోవాలి".

 నీతి: అజ్ఞానం అంధత్వం.

The story of King Mahendra Bhupati and his falcon || కింగ్ మహేంద్ర భూపతి మరియు అతని గద్ద కథ ||

చాలా కాలం క్రితం, మాహిష్మతి రాజు ఒక దేశంలో అతని కుమారుడికి మహేంద్ర భూపతి అని పేరు పెట్టారు పటాభిషేకం చేసి రాజుగా ప్రకటించాడు. అతను వేటాడటం అంటే ఇష్టపడే  వాడు. ఆ రాజుకు పెంపుడు గద్ద ఉంది, దానిని అతను చాలా ఆప్యాయంగా మరియు శ్రద్ధతో పెంచాడు.

ఒకరోజు, రాజు తన సహచరులు మరియు గద్దతో కలిసి వేటకు బయలుదేరాడు. రాజు గారు వేటకు అడవికి వెళ్ళినప్పుడు, వారికి జింక కనిపించింది. జింకను వలలో పట్టుకోమని రాజు తన మనుషులను ఆదేశించాడు.

రాజు తన మనుషులతో, "దానిని సజీవంగా పట్టుకోండి మరియు ఎవరైనా జింకను తప్పించుకోవడానికి అనుమతిస్తే, అతనికి మరణశిక్ష విధించబడుతుంది" అని ఆదేశించాడు. జింక రాజు దగ్గరికి వచ్చి మర్యాదపూర్వకమైన సంజ్ఞతో తల వంచింది.

రాజు శిరస్సు వంచి తన శుభాకాంక్షలకు సమాధానమిచ్చినప్పుడు,   ఆ జింక అతని తలపై నుండి దూకి తప్పించుకుంది. అతని సహచరులు అందరు చూసి, వారు నవ్వారు.

వారి చిరునవ్వు అర్థాన్ని అర్థం చేసుకున్న రాజు, "నా మాటలు ఏమిటి?" అని అడిగాడు. సహచరులు సమాధానమిచ్చారు. "మీ మాటలు ఏమిటంటే, మనలో ఎవరైనా జింకను తప్పించుకోవడానికి అనుమతిస్తే, అతను మరణశిక్ష విధించబడుతుంది అని మీరు చెప్పేరు కదా." రాజు, "అవును, అవి నా ఖచ్చితమైన మాటలు అని రాజు అన్నారు. ఇప్పుడు జింక నా తలపై నుండి దూకింది మరియు ఇప్పుడు నేను జింకను ఎలాగైనా తిరిగి తీసుకువస్తానని వాగ్దానం చేస్తున్నాను అని రాజు చెప్పేరు."

అతను గుర్రం వెనుక కూర్చొని జింకను వెతుక్కుంటూ బయలుదేరాడు. చాలాసేపు వెంబడించి జింక గుహకు చేరుకున్నాడు. అదే సమయంలో, కింగ్స్ గద్ద చాలా వేగంగా జింక వైపుకు వెళ్లి తన ముక్కుతో జింక కళ్ళను కొట్టడం ద్వారా జింక అంధురాలిని చేసింది. రాజు, కత్తిని తీసి, జింకను ఒక బలమైన దెబ్బతో కొట్టి, దాని గొంతు కోశాడు.

రాజుకు చాలా దాహం వేసింది కానీ అతనికి నీరు దొరకలేదు

చాలా సమయం వరకు. చాలా సేపు నీళ్ల కోసం వెతుక్కుంటూ వచ్చాడు చెట్టు మీద నుంచి నీరు పడిపోతున్నట్లు గుర్తించారు. అది అతనికి ఆశ్చర్యం కలిగించింది. అతను తీసుకున్నాడు ఒక కప్పు మరియు పడే నీటి క్రింద ఉంచారు. కప్పు నిండినప్పుడు, గద్ద దాని రెక్కలతో కొట్టడంతో నీరు పడిపోయింది. రాజుకి కోపం వచ్చింది. కానీ మరోసారి, రాజు మళ్లీ కప్పు నింపడం ప్రారంభించడంతో, గద్ద రెండవసారి కప్పును బోల్తా కొట్టింది. అతను దానిని మూడవసారి నింపాడు మరియు గద్ద అదే చేసింది. రాజు చాలా కోపంగా ఉన్నాడు మరు క్షణం  తన కత్తితో గద్ధ రెక్కలలో ఒకదాన్ని నరికాడు. చనిపోతున్న గద్ద బలహీనంగా చెప్పింది

"దయచేసి చెట్టుకు వేలాడుతున్న వస్తువును చూడు" అని భయంతో గొంతు వినిపించింది. 

రాజు తల ఎత్తి చూసేసరికి చెట్టు కొమ్మల మీద ఎన్నో విషసర్పాలు కనిపించాయి. అది చెట్టు మీద నుంచి జారుతున్న విషం. తన గద్ద తనను మూడుసార్లు విషాన్ని తాగకుండా ఆపేస్తోందని మరియు గద్ధ అతన్ని ఆపకపోతే, అతను దానిని తాగి చనిపోయేవాడని రాజు ఇప్పుడు గ్రహించాడు.

అతను గద్దతో చేసిన దానికి పశ్చాత్తాపం మరియు సిగ్గుతో నిండిపోయాడు. "అయ్యో, నేనేం చేశాను? నేనెంత ఆలోచనారహితంగా, నిర్లక్ష్యంగా ఉన్నాను" అని తనలో తాను అరిచాడు. ఈ విధంగా, రాజు తన నమ్మకమైన పక్షి గద్దను చంపాడు. రాజు తన "మహేంద్ర భూపతి మరియు అతని  గద్ద" కథను ముగించాడు మరియు అతని సామంత రాజుతో ఇలా అన్నాడు, "నేను వైద్యుడును చంపినట్లయితే, నేను నా జీవితాంతం పశ్చాత్తాపపడవలసి ఉంటుంది."

సామంత రాజు అన్నారు. "రాజా, వైద్యుడు నాకు ఎటువంటి హాని చేయనందున అతను చనిపోవాలని నేను కోరుకోవడం లేదు. కానీ నా ప్రధాన లక్ష్యం మీ జీవితాన్ని జాగ్రత్తగా చూసుకోవడమే. మీ శ్రేయోభిలాషి అయిన మీ సామంత రాజు కంటే మీ వైద్యుడును మీరు ఎక్కువగా విశ్వసించడం విచారకరం. ప్రిన్స్‌ని పెద్ద ప్రమాదంలో పడేసిన మరో అజాగ్రత్త సామంత రాజుని కథ మీరు వినలేదని నేను ఆశిస్తున్నాను. రాజు కథ వినడానికి చాలా ఆసక్తి కనబరిచాడు మరియు దానిని కొనసాగించమని తన సామంత రాజును ఆదేశించాడు.

The wind and the sun argue || గాలి మరియు సూర్యుడు వాగ్వాదం ||

 

ఒకసారి గాలికి, సూర్యునికి వాగ్వాదం జరిగింది. "నేను మీ కంటే బలంగా ఉన్నాను," గాలి చెప్పింది. "లేదు, నువ్వు కాదు," అన్నాడు సూర్యుడు. ఆ సమయంలో, వారు రోడ్డు మీదుగా నడుస్తున్న ఒక ప్రయాణికుడిని చూశారు. అతనికి శాలువా కప్పారు. సూర్యుడు మరియు గాలి ఎవరు గొప్పవారు మరియు మీ నుంచి శాలువను ఎవరు వేరు చేయగలరో మీరు చెప్పలి అని గాలి, సూర్యుడు ఆ ప్రయాణికుడితో అన్నారు. అందుకు అతను అంగీకరించారు. తన శాలువ కప్పుకొని ప్రయాణికుడు బలంగా నిలబడి ఉన్నాడు. గాలికి మొదటి వంతు వచ్చింది. గాలి ప్రయాణికుడి శాలువను తన నుండి చింపివేయడానికి తన శక్తితో ఊదాడు. కానీ అతను ఎంత గట్టిగా ఊదాడు ఐననను, ప్రయాణికుడు శాలువను అతని శరీరానికి గట్టిగా కప్పుకొని పట్టుకున్నాడు. గాలి వంతు ఐపోయే వరకు పోరాటం సాగింది అయిననూ వుపయోగం లేదు. 

ఇప్పుడు సూర్యుని వంతు వచ్చింది. సూర్యుడు వెచ్చగా నవ్వాడు. యాత్రికుడు వెచ్చదనాన్ని అనుభవించాడు నవ్వుతున్న సూర్యుడు. వెంటనే అతను శాలువను తెరిచాడు. సూర్యుని చిరునవ్వు వెచ్చగా వెచ్చ, వెచ్చగా పెరిగింది ... [సూర్యుడు రానంత వరకు గాలి వల్ల ఇప్పటి వరకు చలిని అనుబావించాడు కదా] అతనికి వేడి, వేడిగా అనిపించింది. ఇప్పుడు ప్రయాణికుడికి తన శాలువా అవసరం లేదు. దాన్ని తీసి పడేశాడు అది నేలమీద పడింది. సూర్యుడు గాలి కంటే బలంగా ఉన్నట్లు ప్రకటించబడింది.

నీతి: సున్నితమైన చిరునవ్వు  ఏదైనా సాధించగలుగుతుంది.  

The story of King Mahishmati and the doctor || మాహిష్మతి రాజు మరియు వైద్యుడి కథ ||

మాహిష్మతి రాజ్యాని పరిపాలించే ఒక రాజు నివసించాడు. అతను చాలా శక్తివంతమైనవాడు, అతని సైన్యంలో దాదాపు అన్ని దేశాల నుండి సైనికులు ఉన్నారు. అతను అపరిమితమైన సంపదను కలిగి ఉన్నాడు మరియు అతని ప్యాలెస్ భూమిపై అత్యుత్తమ వాస్తుశిల్పం. అయినప్పటికీ, అతను కుష్టు రోగి అయినందున అతను చాలా అసంతృప్తి చెందాడు. అతను ప్రపంచంలోని అత్యుత్తమ వైద్యులను సంప్రదించాడు. కానీ అతని వ్యాధిని ఎవరూ నయం చేయలేకపోయారు. చివరకు బాగుపడతు నయం అవదులే అని ఆశలను వదులుకున్నాడు.

ఒకరోజు, ఒక ముసలి వైద్యుడు నగరానికి వచ్చాడు. అతను అనేక విద్యలు నేర్చుకున్న వ్యక్తి మరియు వైద్య శాస్త్రం, ఖగోళ శాస్త్రం, జ్యోతిషశాస్త్రం మరియు తత్వశాస్త్రంలో ఉన్నత శిక్షణ పొందాడు. రాజు అనారోగ్యం మరియు వైద్యులందరి వైఫల్యం గురించి వైద్యుడు విన్నప్పుడు, అతను వ్యాధిని నయం చేయడానికి ఆరాజుని కలవాలి అన్ని నిర్ణయించుకున్నాడు. మరుసటి ఉదయం, అతను రాజభవనానికి వెళ్లి నమస్కరించాడు అతను రాజుతో ఇలా అన్నాడు, "ఓ! రాజు, మీరు ఒక వ్యాధితో బాధపడుతున్నారని నేను తెలుసుకున్నాను, దానిని ఏ వైద్యులు నయం చేయలేకపోయారు. అ వ్యదీకి చికిత్స చేయడానికి మీరు నాకు అనుమతి ఇస్తే, నేను మిమ్మల్ని బాగు చేయగలను గొప్ప ఔషధ విలువలు కలిగిన మూలికల సహాయం ద్వారా అని అన్నాడు వైద్యుడు.

రాజు తన ఆశలన్నీ కోల్పోయాడు కాబట్టి, అతను అతని మాటలను నమ్మలేదు. అయితే తనకు అవకాశం ఇవ్వాలని కోరాడు వైద్యుడు కదా. కాబట్టి, అతను వైద్యుడుతో, "మీరు నా వ్యాధిని నయం చేసి, నన్ను ఆరోగ్యవంతం చేయగలిగితే, నేను మీకు చాలా సంపదను ఇస్తాను, అది మీ ఏడు తరాలకు సరిపోతుంది మరియు నేను నిన్ను నాకు తోడుగా నియమిస్తాను."

ఆ తర్వాత వైద్యుడు అద్దెకు ఒక గదిని తీసుకున్నాడు మరియు అతను రాజు కోసం ఔషధం కోసం సన్నాహాలు ప్రారంభించాడు. మందుల తయారీకి రకరకాల మూలికలు, మూలికలను మెత్తగా రుబ్బడం, కలపడం మొదలుపెట్టాడు. అతను ఒక బ్యాట్ మరియు బంతిని తయారు చేసి, రాజు వద్దకు వెళ్లి, "నేను ఇప్పుడు చికిత్స ప్రారంభించబోతున్నాను. కాబట్టి, దయచేసి నాతో రండి" అని చెప్పాడు.

అతను రాజును గ్రౌండ్ వైపుకు తీసుకెళ్లాడు. వారు మైదానానికి చేరుకున్నప్పుడు, వైద్యుడు రాజుకు బ్యాట్ ఇచ్చి ఇలా అన్నాడు. "మీ బ్యాలెన్స్ గుర్రంపై శరీరం ఎలా వుంటుందో అలా", బ్యాట్‌తో బంతిని కొట్టి, గ్రౌండ్ లో పిచ్చికి అటు ఇటు మీరు తిరుగుతూ ఆదేవిదంగా బంతిని కూడా తిరిగెల చేయండి. ఈ ప్రయత్నం మీకు చెమట పట్టేలా చేస్తుంది మరియు మీ శరీరం మరియు అరచేతులను తేమ చేస్తుంది. అప్పుడు ఔషధం మీ శరీరంలోకి ప్రవేశిస్తుంది. ఒక గంట వ్యాయామం తర్వాత మీరు మీ రాజభవనానికి వెళ్లి స్నానం చేసి నిద్రపోండి."

" ఈ ప్రయత్నం కొదిరోజులు చేయండి మీకే తెలుస్తుంది వ్యాది తగుతుందో లేదో" అన్నాడు వైద్యుడు. 

రాజు హకీమ్ ఇచ్చిన సలహాను చాలా జాగ్రత్తగా పాటించాడు. కొధి రోజుల తరువాత  వైద్యుడు రాజభవనానికి వెళ్ళినప్పుడు, రాజు అతన్ని కౌగిలించుకొని తన పక్కన కూర్చోబెట్టాడు. వైద్యుడు చికిత్స రాజుకు ఒక అద్భుతం. రాజు శరీరంపై వ్యాధి జాడ లేదు. అతను పూర్తిగా కోలుకున్నాడు. రాజు చాలా సంతోషించాడు మరియు వైద్యుని వైద్యనికి సంతృప్తి చెందాడు.

మరుసటి రోజు, అతను తన మనుషులందరినీ ప్రేక్షకుల మందిరానికి పిలిచాడు. తన సభికులు, ప్రభువులు మరియు సహచరులందరి సమక్షంలో, అతను వైద్యుడును తన సహచరుడిగా నియమించాడు మరియు అతని పక్కన సీటు ఇచ్చాడు. అతనికి పది బంగారు నాణేలు, విలువైన ఆభరణాలు మరియు ఒక తెల్లని గుర్రం బహుకరించారు.

రాజు పారితోషికంతో సంతృప్తి చెందలేదు వైద్యుడు. కానీ రాజు ఇచ్చిన రివార్డుతో వైద్యుడు పూర్తిగా సంతృప్తి చెందాడు, కోర్టులో ఉన్న ప్రతి ఒక్కరూ వైద్యుడును అభినందించారు, ఇది అతని ఆనందాన్ని పెంచింది. కానీ వైద్యుడుపై చాలా అసూయపడే సామంత రాజు అయిన ఒక రాజుకి ఆ ఆస్థానంలో ఉన్నాడు. బయటి వ్యక్తి అయిన వ్యక్తి రాజుకు అంత సన్నిహితంగా ఉండటం అతనికి ఇష్టం లేదు.

అసూయ అతని హృదయంలో చాలా ఉంది, అతను వైద్యుడుకు హాని చేయాలని ప్లాన్ చేశాడు. తన మనస్సులో కొంటె ప్రణాళికతో, సామంత రాజు, రాజుగారి వద్దకు వచ్చి, "ఓ గురువుగారూ! దయచేసి మీ ముందు నోరు తెరిచినందుకు మీ సేవకుని క్షమించండి. అయితే ఇది చాలా ముఖ్యం, నేను నన్ను నేను నియంత్రించుకోలేక పోతున్నాను."

రాజు సామంత రాజు మాటలను అర్థం చేసుకోలేక అడిగాడు, "అంత ముఖ్యమైనది మరియు అత్యవసరం ఏమిటి? సామంత రాజు ఇలా జవాబిచ్చాడు, "ఓ రాజా, నేను మీ సామంత రాజుని మరియు బానిసను మరియు నా రాజుకు హాని కలగకుండా చూడటం నా ప్రధాన విధి. అతని భద్రత నా ప్రథమ కర్తవ్యం"

రాజు అయోమయంలో పడ్డాడు కాబట్టి అతను "పొడుపుకథలు వేయకు, కానీ మీరు చెప్పదలుచుకున్నది సరళమైన పదాలలో చెప్పండి" అని అరిచాడు. సామంత రాజు బదులిచ్చాడు. "ఓ నా రాజా, నువ్వు నాకంటే ఎక్కువ జ్ఞానివి మరియు తెలివైనవాడివి, అయినా నిన్ను మరియు నీ రాజ్యాన్ని నాశనం చేయాలని ప్లాన్ చేస్తున్న శత్రువు గురించి నేను మిమ్మల్ని హెచ్చరిస్తాను. రాజు సిగ్గుపడ్డాడు. అతను సామంత రాజుని అడిగాడు. "ఆ వ్యక్తి ఎవరు?"

సామంత రాజు అన్నాడు, "నన్ను క్షమించండి సార్, మీరు ఇంత దయ చూపిన వైద్యుడే తప్ప మరెవరో కాదు అని మీకు చెబితే మీరు అంగీకరించరు." రాజు చాలా కోపించి సామంత రాజుని అరిచి ఇలా అన్నాడు: "నాకు కొత్త జీవితాన్ని ఇచ్చిన వ్యక్తి కోసం మీకు అలాంటి మాటలు చెప్పే ధైర్యం? ప్రపంచంలో అతని అంత తెలివైన మరియు నిపుణుడు ఎవరూ లేరు.

మీరు అతనిని చూసి అసూయపడుతున్నారని మరియు అతని గొప్పతనాన్ని ఇష్టపడరని నేను భావిస్తున్నాను. మహేంద్ర భూపతి రాజు తన నమ్మకమైన గద్దను అన్యాయంగా చంపిన తర్వాత పశ్చాత్తాపపడినట్లే నేను కూడా పశ్చాత్తాపపడాలని మీరు కోరుకుంటున్నారా. సామంత రాజా అని జవాబిచ్చాడు, అప్పుడు సామంత రాజు "ఓ మై కింగ్! దయచేసి నేను ఎప్పుడూ వినని మహేంద్ర భూపతి రాజు మరియు అతని గద్ద కథ చెప్పండి."

A Story of Youth

చాలా కాలం క్రితం. నేను ఒక నగరానికి రాజుగా ఉన్న మా నాన్నతో నివసించాను. మా నాన్న గారి మరణానంతరం, మా మామ కూతురితో నాకు రాజ్యాధికారం లభించింది. మేము మా జీవితాన్ని తక్కువ కాలం చాలా సంతోషంగా గడిపాము. ఒకరోజు ఆమె స్నానంకి వెళ్ళినప్పుడు, నేను సగం నిద్రలో నా మంచం మీద పడుకున్నాను. నేను నిద్రలో వుండగా మా ఇద్దరి పనిమనిషిల సంభాషణ విన్నాను. ఒకరు ఇలా అన్నారు. "మా మాస్టారు ఎంత దురదృష్టవంతుడో! అతని భార్య దుర్మార్గం అతనికి తెలియదు అని ఒకరు అన్నరు" అప్పుడు అవతలివాడు అన్నాడు. "ఆమె ప్రతి రాత్రి అతనికి మందు ఇచ్చి అతను మెలకువ రాకముందే తిరిగి వచ్చేస్తుంది.  అతనికి ఎలా తెలుసు? ఆమె ఎక్కడికి వెళ్తుందో మరియు ఆమె ఎప్పుడు తిరిగి వస్తుందో, అతను మరణం లాంటి నిద్ర నుండి మేల్కొన్నప్పుడు అతనికి ఎలా తెలుసు?" అని వారిదారు మాట్లాడుకుంటుంటున్నరు. ఇది విన్నప్పుడు, నేను చాలా ఆశ్చర్యపోయాను మరియు వారి మాటలలో నిజం తెలుసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను

ఆ రాత్రి, ఆమె నాకు త్రాగడానికి వైన్ ఇచ్చింది, కానీ నేను తాగలేదు ఆ తర్వాత నేను తాగిన నిద్రలో ఉన్నట్లుగా పడుకున్నాను. ఆమె చూసి నవ్వి, డ్రస్సులు మార్చుకుని, ముఖానికి పెర్ఫ్యూమ్ రాసుకుని, రాజభవనం నుండి బయలుదేరింది. నేను కూడా ఆమెను అనుసరించాను. నగర ద్వారం గుండా ఆమె చెత్త కుప్పలుగా ఉన్న ప్రదేశానికి వచ్చింది.

ఆమె రెల్లుతో కంచె వేసిన గుడిసె దగ్గర ఆగింది. ఆమె లోపలికి వెళ్ళింది కానీ నేను లోపలి భాగాన్ని చూడగలిగే చోట నుండి పైకప్పు మీదకు ఎక్కాను. అక్కడ నేను పాత దుప్పటి కప్పుకుని చాలా వికారమైన రూపాన్ని కలిగి ఉన్న నల్లజాతి బానిసను చూశాను. అతను లిప్పెస్ రోగి మరియు అతని చుట్టూ అసహ్యకరమైన వాసన ఉంది, అది భరించలేనిది. ఆమె లోపలికి రాగానే ఎదురుగా ఉన్న సమాధిని ముద్దాడింది కానీ ఆలస్యంగా వచ్చినందుకు మందలించాడు. ఆమె తనకు ఎదురైన సమస్యను వివరించింది, అయినప్పటికీ ఆమె ప్రతి రాత్రి అతనిని చూడటానికి ప్యాలెస్ నుండి ఈ ప్రదేశానికి వచ్చేది.

కానీ దాసుడు ఏమీ వినలేదు మరియు భవిష్యత్తులో మళ్లీ ఆలస్యం చేయకూడదని ఆమెకు గుర్తు చేశాడు. బానిస ఆమెకు తినడానికి కొన్ని ఎముకలు ఇచ్చాడు. ఆమె ఎముకలు నమలడం చూసి నాకు పిచ్చి పట్టింది. నేను క్రిందికి దిగాను,  గుడిసెలోకి వెళ్లి బానిసను కొట్టాను. కోపంతో దాసుడిని చంపేశాను అనుకొని ఇంటికి తిరిగి వచ్చి మంచం మీద పడుకున్నాను. నేను ఎప్పుడు నిద్రపోయానో నాకు నిజంగా తెలియదు. పొద్దున లేచి చూసేసరికి శోక వేషంలో ఆమె కనిపించింది. నేను ఆమెను అడిగితే ఆమె తన తల్లి చనిపోయిందని, ఆమె తండ్రి చంపబడ్డారని మరియు ఆమె సోదరుడు ప్రాణాలు కోల్పోయాడని ఆమె అతనితో చేపింది.

నేను నా కత్తితో దాసునిపై దెబ్బ కొట్టినప్పుడు ఆమె నన్ను గుర్తించలేదని ఖచ్చితంగా చెప్పవచ్చు. కాబట్టి, ఆమె తన శోక దుస్తులకు సాకులు చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తోంది. ఆమె అక్కడ కూర్చుని దుఃఖించటానికి వీలుగా ఒక ప్రత్యేక భూగర్భ గదిని నిర్మించమని ఎవరినైనా కోరింది. గది సిద్ధంగా ఉన్నప్పుడు, ఆమె ఆ గదిలోకి బానిసను తీసుకువెళ్లింది. బానిస చనిపోలేదు, కానీ ఆ దెబ్బ అతనికి లోతైన గాయాన్ని ఇచ్చింది. ప్రతిరోజూ ఆమె ఆ గదికి వెళ్లి, బానిస కోసం ఏడుస్తూ, అతనికి త్రాగడానికి ద్రాక్షారసం మరియు తినడానికి ఆహారం ఇచ్చింది మరియు అతనితో మధురమైన మాటలు మాట్లాడేది. తరువాత, అది భరించలేనప్పుడు, చాలా కాలం తర్వాత, నేను ఆమెను క్రూరమైన చర్య గురించి ప్రశ్నించాను మరియు ఆమెను దుర్మార్గపు జీవి అని పిలిచాను. చాలా కోపంతో, ఆమె కొన్ని అద్భుత పదాలను ఉచ్చరించింది, అది నా శరీరంలోని సగం రాయిగా మరియు నగర ప్రజలను వివిధ రంగులలోకి మార్చింది. ఆమె రోజూ ఇక్కడికి వచ్చి నన్ను ఐదు వందల సార్లు కొట్టి, ఆ తర్వాత బానిస దగ్గరకు వెళ్లి అతనికి ద్రాక్షారసం మరియు ఆహారం ఇచ్చి అతని గాయం తగ్గలేదు అని డుస్తుంది. 

సుల్తాన్ అన్నాడు. "ఓ దురదృష్టవంతుడా, ఏడవకు, దానికి ప్రతీకారం తీర్చుకుంటాను" అన్నాడు సుల్తాన్ బానిసను ఉంచిన గదిలోకి వెళ్లి, అతన్ని చంపి, అతని మృతదేహాన్ని చీకటి మూలలో పడవేసాడు. అతని స్థానంలో ఒక దుప్పటి కప్పుకుని, ఆ స్త్రీ యువరాజును కొరడాతో కొట్టి, అతనితో పొదుపుగా మాట్లాడినప్పుడు, అతను మౌనంగా ఉన్నాడు, ఆమె బిగ్గరగా ఏడవడం ప్రారంభించి, "కనీసం నాతో ఒక మాట మాట్లాడు" అని చెప్పింది. సుల్తాన్ తన నాలుకను మెలితిప్పాడు, "నువ్వు నీ భర్తను హింసించావు మరియు అతను నన్ను తిట్టినందుకు నేను బాధపడాలి."

ఆమె చెప్పింది. "అది ముఖ్యమైతే నేను అతనిపై వేసిన మంత్రం నుండి అతన్ని విడిపించగలను." అప్పుడు ఆమె ప్రిన్స్ వద్దకు వెళ్లి అతనిని మంత్రముగ్ధుల నుండి విడిపించి, తిరిగి రాకూడదని ఆ స్థలాన్ని విడిచిపెట్టమని అభ్యర్థించింది. అప్పుడు ఆమె తిరిగి గదికి వచ్చి, యువరాజును మంత్రముగ్ధుల నుండి విడిపించినట్లు సుల్తాన్‌కు తెలియజేసింది. నగర జానపదులను కూడా అక్షరక్రమం నుండి విడిపించమని సుల్తాన్ ఆమెను కోరాడు. అప్పుడు ఆమె ఆనందంగా నగర ప్రజలను వారి స్వంత రూపంలో మార్చింది.

ఆమె తన పని అంతా ముగించుకుని తిరిగి సుల్తాన్ వద్దకు వచ్చినప్పుడు, అతను ఒక కత్తిని తీసి ఆమె శరీరాన్ని రెండు భాగాలుగా చేశాడు. అప్పుడు సుల్తాన్ వంటగది గోడ నుండి వచ్చిన మహిళ యొక్క రహస్యాన్ని ఛేదించాడు. యువరాణి కూడా అతన్ని చంపాలని నిర్ణయించుకుంది, అయితే చేపలుగా మార్చబడిన నగర ప్రజలు మాట్లాడే శక్తి ఉన్నప్పటికీ ఎవరికీ రహస్యాలు చెప్పకూడదనే షరతుతో ఆమె అతని ప్రాణాలను విడిచిపెట్టింది. కాబట్టి, ఆ మహిళ వారిని హెచ్చరించడానికి వంటగదికి వెళ్లింది. వారు తమ యువరాజును చాలా ఇష్టపడతారు కాబట్టి, వారు ఎప్పుడూ మాట్లాడటానికి నోరు తెరవలేదు.

సుల్తాన్ యువరాజుతో, "నాతో నా దేశానికి వచ్చి మాతో నివసించు" అని చెప్పాడు. సుల్తాన్ సంతోషించాడు మరియు వారు తీసుకువెళ్ళగలిగినంత సంపదతో యువరాజును తన దేశానికి తీసుకువెళ్లి, వారి ప్రయాణానికి బయలుదేరాడు. వారు రాజభవనానికి చేరుకున్నప్పుడు, సుల్తాన్ జాలరిని పిలిచి అతనికి బహుమతులు ఇచ్చి యువరాజు నగరానికి గవర్నర్‌గా నియమించాడు.